İçimde terk edilmiş evin ışıkları yanıp söndü
kim vardı orada
mavi suların çarparken kıyılarıma
gökyüzünden kaçamayan kuşun tedirginliğiydim sanki
bile isteye yeniliyordum belki sana
domino taşlarıydı bildiklerim yıkılmıştı üst üste
dünya dışı güzelliği bakışının…
güle oynaya kıstırmıştım kendimi kapana
hem öyle gerekmese istemez miydi gece başka bir renkte olmak
şartlar el verse kalmaz mıydık ana rahminde

İçimde terk edilmiş evin ışıkları yanıp söndü
biri vardı orada
Yolunu bana doğru kaybederken gözlerin
Susuzluktan ölmek üzere olan bir hayvanın suya varışı gibi
gözlerimiz
aynı anda çekmişti kılıçlarını
mühim miydi sanki düellonun galibi
bile isteye yenilecektim ben sana
sahte peygamberin tanrısal bir işarete yakınlığı kadardı
aramızdaki mesafe
aramızdaki mesafe
kapanabilirdi bedenlerimizi yok sayarsak
ve ayıplanmasaydı öpüşmek toplumsal bir devrimin ortasında

İçimde terk edilmiş evin ışıkları yanıp söndü
Biri var orada
eminim
iki gök taşı gözlerin düşerken olduğum yere
ne bir yıkım ne yeryüzünden kırılışı bir soyun
beklemişti akrep yelkovan için belki bu yüzden saatler arızalı
belki dünyayı durduran şeydi tedbirini almadığımız

…bu his.