3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
857
Okunma
Bir tavşan kapanıydı gözlerime açılan
aç kurdu alkışlayan ormandan acı bir süt içtim
çünkü avına yaklaşan bir avcı sessizliğiydi annem
ve yokluğunu saymazsak bir tanrı babam
Bir tek kuş bile yoktu yüzümde mavi değildim
izledim tüfeklerin el değiştirmesini ve saatlerin
ne bir parçasıydım ne de dışlananı
su gibi tıpkı kendinde bir esir
Daha yakındı ağzı açlıktan kokan daha yakın
yemeğe başlamadan evvel okunan dua
Gidemiyordum-
uzak, kar çiçeklerinin bildikleri kadardı yazı
gidemiyordum alışkanlıklarımı bırakıp
yanı başımdaki bir başka tuzağa
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
