Daha özgürdüm ve daha sıcak
Bağırarak koşardım tozlu yollarda.
Korkmazdım yağmurun bağırışlarından
Bahar yağmurlarından sonra
Bebek kokulu topraklara sarılırdım
Gecesi gündüzü yoktu
Hesapsız yaşardım

Hayalimdeki evi yapardım çamurdan
Bir çalıyı at yapar koşardım
İstediğim kadar…
Hiç gerçek oyuncağım yoktu
Kara taşlardan para yapardım
Minderden salıncak
Tahta parçalarından kamyon
Asık suratlı bir sabahta bile
Neşe tadardım gülen ağaçlardan

Tüm tasalarım
Bir günün bacağında asılacak kadar azdı
Rahattım ve de küçük
Hiçbir acı acıtmazdı bu kadar
Dilsiz değildi suskunluğum

Yavaş yavaş yoruldu bütün renkler
Solmaya başladı çiçekler
Adam oldu çocuklar
Telaş harmanında bulduk
Kıpırdamayan insanları

Kıymetini bildiğim büyüdükçe
Düşündükçe uğruna geleceği sattığım
Kötülükleri dibinde unuttuğum
Tebessüm dolu çocukluğum

Her gidişte
Köyümde bulduğum
Gönlümün en temiz köşesinde uyuttuğum
Bir zamanlar
Kendimeydi tek kulluğum
Üstü dağ kokulu çocukluğum
Mutluluk için tek umudum

Zaman celladına karşı
Anıları savunmaya değer
Gölgesinde huzur bulduğum
Miskin sulardan köpüren
Küçük gülümsemeler çeşmesi.

Birdenbire aklıma gelir
Geçmiş günler tutar ellerimi
Baş üstüne böyle özlemler
Alır götürür birikmiş dertleri
Büyüklere hala güzelliği tembihler
Benim küçük rüyam,
Çocukluğum...

11.04.2011