Artık aynı şiirlerin şikecisi olmadan
Mevalisi olmadan hatta hiçbir dünyanın
Yani korkusuz yangınlar gibi tutuşup
Alışkanlık edinmeden bir yaşamayı
Baştan suçluyacağım bir sevdaya tutulmadan
Ve adamdır diye herhangi birine tutunmadan
Her an veryansın ederek Allah a
Kalbimin ritüellerine dahi minnet etmeden
İnancın iddiasını dahi kale almaksızın
Olası yarınlara göz, dikmeden
Hoyratça var olmanın aklıyla
Aşık olacağım

Kimse işkillenmesin
İçine iliklediği aykırılıklarını
Ayinesi kılmadan ölmüşse
Zaten yaşamış değildir kişi
Felsefesi fit adamdan hayır gelmez
Neşve bulmaz hayat çünkü

Ben şimdi sehpasındayım ya ömrümün
Her günün hükmünü hükümranıymış gibi yaşayan
Biperva kadavrayım ya aslında
Razıyım demiyorum diye dellenip
Kışkırtıyorum ya çiçekleri böcekleri
İşte bu benim acziyetime itirazımdır
Güç yetiremeyişime isyanımdır
En azından değil en çoğundan
Üst perdeden bir halle konuşmak istiyorum
Ben benim neyim oluyorum