Belki bir gün – sığınırsın kalbim deli yarınlara.-

Sevgili…

Ân
Yüreğimin kıyılarında yaşayan acılardan habersiz
Hiç durmadan kırılan saçlarımın
Ve inandıklarımdan çok
Üşür içim…




Ân
Susmak ve direnmekle beraber
Ve sırf yaşamak için kazıyorum her şeyi duvarların tarih kokan yanlarına
Parmak aralarımda duran yetim serzenişlerin
Ne çok dirençlerini kazandım.
Belki yarında umut doğmayacak bizim için
Belki asırlar sonrasında da.
Ufak çırpınışlarım, soluksuz kaldığımız anlar
Belki de daha çok olacak.




Ân
Anlat onlara
Severek üşümeden, yanmadan, küfretmeden bu şehirde
Yürüye bileceğini ayakların.
Dudakların titremeden soğuk kış gecelerinde
Çılgınca öpe bileceğini.
Bağrına basıp acıları
Kendine temize çekeceğini…
Sızlamadan, yargılamadan, günah ortaklığı olmadan
Yaşaya bileceklerini.




Ân
Masumiyetine inandığımız insanlar tarafından
Kalbimizin yetim bırakıldığını öğrenmedik mi önce?
Sonra biz ne yaptık seninle
Gülüp geçmedik mi yaralarımıza
Her defasında kanayan başka bir yarayla…




Ân
İçimizde çürüyen şeylerin kokmadığını
Ve geceleri gözlerimi kapatmadan uyuduğumu
Bu şehrin insanlarından öğrendim.
Susarsam geçer sanıyordum
Ve büyürsem sızlamazdı yaram
İkimizde iyi biliyoruz
Ne zamana kadar düşeceğimizi
Kalktığımızda kaburga kemiklerimizin inleyeceğini
Oysa o geceler ne de güzeldi
Çığlıkları dinlerdik karşı evden.




Ân
Yemin et şimdi
Öldüğümde anlat onlara.
Ayrılığın beni yenmediğini
Her defasında daha çok inanıp, daha çok kendimi heder etmediğimi
Sorgusuz gelenlere, sormadım neden gittiğini.
Anlat onlara.
Yoruldum çünkü
İçimde ki acılara gülmekten
Onlarla beraber geceleri sevişmekten
Kapımın eşiğinde birbirimizle alay etmekten
Nefes aldığımda üşümekten
Ellerimin kenarlarında duran çizgilerde yürümekten
Yoruldum…




Ân
Geçecek her şey
Gözlerimin rengi değişmese dahi.
Anneler güzel yarınlar için gebe kalacak
Acılar, kavgalar bitecek
Sevdalılar mektup yazacaklar birbirlerine
Yaşlı teyzem camlarda torununu beklemeyecek
Ve hiçbir Türkü bağrı yanık bırakılmayacak.
Kış gelince sobalar tütecek
Baharda çocuklar gülecek.




Ân
Adı ne olursa olsun bu kırgınlığın
Sevmek adına güzel şeyler anlat bana
Yeniden doğmak yerine
Yine seveyim…

Zen.