Her aşk bir gün biter diyorlar
Sahi bu aşk bitti mi?
Biz bittik mi?
İki düğüm İstanbul da yüreğimiz bir araya gelemedi mi?




Sahi sevgilim adına yüklediğim cümleler
Artık elveda sözünden ibaretti...




Sen gittin, ben bende ki seni kaybettim.
Ruhumu, rengimi, bakışımı kaybettim...
Ve sen gidince anladım hayatın renksiz olduğunu
Koca aşk, bir film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden.
Siyah... Beyaz...




Yokluğunu vurduğum yerden yere bu gece
Sen yoktun sevgili, ya da ne bileyim hiç olmadın ki.
Sen gittin hiç gelmemiş, hiç benim olmamış gibi.
Hadi anladım gitmeni de benden istediğin neydi?




Sen vazgeçtin, ben tükendim...




Şimdi senden geriye
Dudaklarıma dökülen üç kuruşluk bir terk...
Mahkûm bıraktın beni sensizliğe.
Alacağım olsun sevgili;
Ömründen, kalbinden, sen de olmayan sen de kalan her şeyden...
Alacağım olsun...




Adına ne şiirler yüklemiştim sevgili;
Aşk dedim,
Sevda dedim,
Yetmedi! Ömür dedim...
Oysa aşk, şiir diye seni yazmaktı harf, harf bilemedin...




Hoşça kal dedin, usulca gittin...




Bak şu koca ömür yıkıldı üzerime
Sana ait ne varsa ilmek, ilmek dolandı yürek içime.
Şimdi seni bir tek hayallerimde yaşatıyorum
Hayal etmekte parayla değil ya sevgili!
Seni hayal ediyorum yok ötesi...




Gözlerimden akan gidişinle yıka beni
Beni böyle bitir, göm yüreğime.
Ardım sıra, okunsun aşk!
Senin gibi gidemesem de, iyi ölürüm yüreğim de sevgili.




Ah...
Bu şehre sen gidince kefensiz ölüler yağar.
Sen görmezsin
Sen bilmezsin
Sahi sen gitmiştin...




Sorarım sevgili
Her aşk mutlu bitmez değil mi?




Ya giderler, ya da benim gibi terk edilirler.
Giden şikâyetçidir her zaman.
Oysa kalan şikâyet etmez, isyan eder kendince.
Sevmişimdir sevgili yoktur ötesi.
Gücenme...




Ardın sıra kendimi kaybediyorum işte
Kadehler de arıyorum seni
Sarhoş olamıyorum...
Oysa ben varlığınla güzelleşiyor muşum.




İki ucu keskin bıçaktır bu aşk!
Nereden tutarsam ya yüreğim kanadı, ya da ellerim.
Sahi son kez olsun tutmamıştın ellerimden değil mi?




Asla ah etmiyorum sana, beddua da değil benim kisi
Sadece ayrılıkların en beterini yaşa!
Yaşa ki biraz olsun beni anla!
Baksana, içim kan ağlarken hala gülebiliyorum.
Ne güzel değil mi?
Oysa kimse bilmiyor, gamzelerimin altında mezar yatırıyorum.




Her gece sana defalarca öldüğümde orada uyuyorum.
Ah...
Tam elimi uzatacaktım gitme diyecektim ki
Çoktan karanlığa karışmışsın sevgili...




Her aşk biter diyorlar; iyi ve ya kötü
Mutlu son olmaz gerçek sevda da.
Dedim ya sevgili, kaybeden yenik düşer hayata.
Tıpkı benim gidişinin izine düştüğüm gibi.




İşte bu koca aşkta bitti!
Selametle sevgili...
Selametle...