Yüzümde gül açar birkez gülüver;
Ne zaman bitecek verdiğin tehir;
Gün verme habersiz çıkıp geliver;
Tek başına çekilmiyor bu şehir…

Yalnızlık yaşımı silmekten bıktı;
Hayalin kapıma gelmekten bıktı;
Vurduğum geceler ölmekten bıktı;
Tek başına çekilmiyor bu şehir…

Her nefes kalbime dolmazsan eğer;
Rüyama misafir olmazsan eğer;
Ellerim elinde kalmazsan eğer;
Tek başına çekilmiyor bu şehir…

Gül kokun solmayan gülümde kaldı;
Sözlerim çaresiz dilimde kaldı;
Nereye dokunsam elimde kaldı;
Tek başına çekilmiyor bu şehir…

Dayanmaya mazeretim yok artık;
Yık hasretin bendlerini yık artık;
Başa gelen bu hasretlik çok artık;
Tek başına çekilmiyor bu şehir…

Tükenirken duvarlara vurmaktan;
Her adımda nerde diye sormaktan;
Bıkmadın mı uzağımda durmaktan;
Tek başına çekilmiyor bu şehir…

Yokluğun ölümün ikiz kardeşi;
Ondandır gözlerim görmez güneşi;
Ve bilki sen diye sardım ateşi;
Tek başına çekilmiyor bu şehir…

Ali ALTINLI – 18/02/2016
Saat: 22:33