Nasıl tarif etsem acımı Rabbim;
Sağ yanım solumdan umudu kesti…
Bir zaman şen şakrak olan gönülde;
Bülbülüm gülümden umudu kesti…

Dost mudur kapıma vurmaya korkan;
Dil ucu hal hatır sormaya korkan;
Kağıdın üstünde durmaya korkan;
Kalemler elimden umudu kesti…

Uymadım mı yıllar yılı çağrına;
Baş koyarken seve seve bağrına;
Yarım kalan türkümüzün uğruna;
Mızrabım telimden umudu kesti…

Diner mi böylesi efkarım artık;
Damlasız sahipsiz pınarım artık;
Kuruyan koca bir çınarım artık;
Çiçekler dalımdan umudu kesti;

Aynayla küstüler gözlerim fersiz;
Ağlarım zamansız hep yersiz yersiz;
Müjdeler çaresiz benden habersiz;
Fincanlar falımdan umudu kesti…

Uzun sürdü kış mevsimi yüzümde;
Yansa bile dünya yoktur gözümde;
Mutluluklar can çekişir sözümde;
Neş’eler dilimden umudu kesti…

Ali ALTINLI – 05/03/2016
Saat: 23:42