Karada Kalacak Gemiler



saatlerdir seyrediyorum gökkuşağının kucaklayan renklerini
denizin ağalayan gözyaşlarını
bir martının kararlı adımlarını
ah keşke
anlayabilsek görebilsek bilebilsek kendi encamımızı


bir bir astım yağmur damlalarını bulutlara
gün gelir arındırır kırgın kalpleri


çocuksu bir kahkahayı ağızlara sığmayan o çocuksu kahkahayı
şöyle sindire sindire
yüzünüzde gözlerinizde konuk etmeyi denediniz mi
ne zor değil mi
oysa zaten amaç o zoru başaramak olmalıydı


hiç ama hiç tutmadığım o suçlu ezgi nasıl da girmiş şarkıların içine
salıyor elemini acısını
terk edilmiş suskun gönüllere


sakın denemeyin asla soyamazsınız yalnızlığın kabuklarını
aslında bütün ince hesaplar
çıplak
çırılçıplak kalmalı

bilime direnmek siz deyin cehalet insana büyük düşman
aşk olsun aydınlara dünyayı aydınlatan bilginlere
aşk olsun ki aşk olsun


niçin yok sayılır ki kalbinden ayrı düşmüş nergis gözlü bakışlar
niçin kırmızı halılara doymamış onca gönül çiğnenir ki
karanlıkların sesi
her ölümün sebebi kendi ateşinde pişer diyor


ben ivecen bir güzde uykuya dalıp ilkyazda can bulmak istiyorum
bir çeşit saflık işte
çayıra çimene özeniyorum


beri yanda sevda da başlıbaşına bir dert
yaşanmışsa aşk doludizgin
tutkulara çetele tutulmaz ki
hatta
yâr elinden değilse şarap
şişeden içilmez ki


fırtınalı bir günde dolaşacak birbirine bütün sözlerim
ki
o sözler binlerce yanılsamanın çok küçük bir özürü
karmaşık bir anlama takılıp kalıyor tan vaktinin öfkesi
yazık
daldaki çiçekler de kurudu bir bir
oysa
daha daha var kızıl gecelerdeki sevişmelere
ayrılıklar kesiyor gözlerdeki feri
irtifa kaybediyor yürekler uçmak boşuna
lafazan bir hırçına dönüyor dil
bütün yasaklara isyan var yine


pencerenin camında can veren nice yağmur damlaları
suya koşan umutlar ki hep öksüz
ucube bir sessizlik yine sarsıyor yarınları
artık meşk mi kaldı ki
bak sular da çekiliyor yine
gemiler
gemiler kalacak karada



Şükrü BEŞİKTAŞ