Kuşluk vakti
Birbirine kenetlenen kalabalık
Uzak bir resimde mağrur şehir
Köprüye el sallayan yaşlı gözler
Kucağında kaderin izleri
Yağmur saçlı bebeler
Suyun karşı yakası
Allah’ım bana da yol göster dedi…


Evin bütün pencereleri paramparça
Başka kıyılara mı uçtu ırmak kuşları
Hani okşanınca yeşeren sümbül
Burkulur yağan yağmur
Fırtına olur mu kendi haline
Dört yanı cellat
Dört yanı heyelan


Ne yazın güneşi
Ne de kışın ayazı
Silinmiş gökkuşağı
Derinlerde en derinde kurtlar sofrası
Yeri göğü inleten mazlum feryadı
Biçare kâinatın tüm bağları kopuyor temelden
Bilinmeyen meçhule doğru güneş battı


Dayanamadı
Evi gözlerinin önünde kül olurken
Sağ eli göğsünün üzerinde
Hiç ellenmemiş toprağa eğildi usul usul
Cümlesi upuzun çığlıktı Kafkas dağlarında


Rabbim yeniden doğmak için uyandır bizi!

Ummuhan YILDIZ.