1
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
881
Okunma
hareket eden havanın ortasında
bulutlara dokunur çoğalır geri gelirdik
taşların gülümsediği eski zamana
gölgeler bıraktığında kuşlar
ayak uçların kum sıkıntısı çeker çekinirdim
ne çok sevgimiz vardı
çayırların rüzgara öpüldüğü yokuş
ve baharların zirvesinde
tadı buruk yasak meyvelerimizin
yapraklar gizleyebilirdi zamanı
ayın uykusunu durgun sular
ve dallarıyla eşlik eden mutlu ağaçlar
dokundukça birbirine gülümsemiştik
ıslıklı dağların yankısında korku
kuyu kalbinin dibinde sıkılgan
inanmasaydık maviliklere
karşılamazdı bizi tatlı diliyle.
Cevap Yaz