0
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
385
Okunma
ben yüz yaşındayım
eski bir istasyonda şapkamı düzeltip
aynada kendime bakıyorum
ama biliyorum başımı çevirdiğimde
beyaz kollarını göreceğimi
yoğunlaşmış sevgi ağrılarımı
yanaştırıp dudaklarını nasıl öpeceğimi
bir kaç aydır biriktiriyorum içimde
ben yüz yaşındayım
kalabalıklar kargaşasını hatıralara bıraktı
koştum sarılmak için sana
göz uçlarına değip yanaklarına aktım
bilmiyorum bu aydınlıklar hala niye sarhoş
aşkın heyecan dolu yüreğime sığmıyor
omzumda uyanacağını bilmesem
biner giderdim istasyondaki ilk trene.