göl kenarı mı bilmiyorum
köpekler artanların peşinde
sadece onlar kayıtsız olan bitene
suyu seyreden adam dalgın
şemsiyesini göğe bulaştıran
kadın tek derdi ayağındaki maymunun
gülümsemesi
pardösülü adamın ne işi var bu yaz günününde burada
bilmem yorgunluğumu nasıl anlatsam
uykulu iken bile konuşuyorum
gördüklerimi açmaya sözler yetmiyor
uçup kaçan güzel şeyler
size ulaşana kadar
bitiyor her şey
mesele şu ki
suların alıp götürdüğü neşeli
çocuk zamanın tadını çıkartıyor
bitek unutan o geçiciliğin karamsar serüvenini
bir de tuvaline sonsuzluğu işleyen ressam
gerçek o ki hepsi ölmüş olmalı
benim şimdi
gülümsediğim fakat
aynı yok oluşa sırdaş olduğumuz anın
tam da ortasındayız.