2
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
572
Okunma
söz çalıp girdim içeri
bir dal kıpırdamadı kapı açılmadı
ben miyim diye baktım bana
yakasını iliklemiş eski şiirlerin
içine dalıp ağladım
boş lakayt kayıklar sürüklendi sakin limanda
beni götürecekler sandım
inandım tüm benliğimle
azıcık uyuya kalmıştım
uyandığımda deniz ve rengarenk çiçekler
solacak bitecek çürüyecekler
bu hayal çıkmazını geri getirecekler
istemedim oysa
fakat ne güzel gülümsüyordu ay
tadımız dudağımız karıştı bir birine
gece karanlığının kollarında uyuya kaldık
içimizde sarhoş bilmeceler
bulmaya çalıştık birbirimizi
kandırıp yok ettiğim bütün akşamlar
kedi bile bildi
beklemek ne demekmiş
sıcacık bir sevgi ile avunmayı.