birazdan
içimin hengamesinde vururum kendimi
bir dağ deviririm erguvan kokulu
pusatı kar beyazdır ölümün
öyle kaya diplerinden bakma bana
bakma kuzeyim yosun tuttu
ellerimde nasırlaşmış bir hayat…



vakit meyletmişken gidişime
doğacak birazdan dağ yamaçlarının çiçekleri
kekik kokuları ardıç kokularıyla volta atacak
düşecek gecenin zemheri bakışları
güneş tırnaklarken bulutların yüzünü
seher vakti çiğ düşecek gözlerime
üveyikler kaya diplerinde ötüşecek
yitik bir ömrü yolcu edecek gözlerin





bekleme beni dağ sümbülü
gelemem; baharı yele verdim zamansız
yüzümü çivilere astım amansız
tütün dumanına boğdum ciğerlerimi
b e k l e m e



çekme gözlerinin tetiğini
ç/ağlama bakışlarım puslaşır
tutulup kalırım ekseninde aman ha
a ğ l a m a




seninle dağ sümbülü
çıkmaz bir sokağın
tek sıkımlık kurşunuyduk ikimiz
göğün gözlerinde gurbettik birbirimize
kanarken ruhumuz
kızıla boyadık boynumuzun vebalini
keder nöbet tutarken başucumuzda
gecenin koynundan çaldık sevda türkülerini




bilirsin gözlerinin karasına çekilir/im
kefareti ölümdür aşkın
bilir misin kaç mezar eskitti bu yürek



şimdi yerle yeksan bir gidişin
sağanağında vurulurum
dipçiği kırık bir düzende
bir ihtilal gibi devriliyorken üzerime ayrılık
gözlerin devrimimdi bilirsin


...


-nitera-