2
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
663
Okunma

Hayat denen bu ummanda
Boğuluyormuş insan
Dibe vuruyormuş sözleri
Gözleri kapanırken şafakta
Önce sözlerinin feri gidermiş
Sonra ruhu gidiverirmiş aniden
Ben boğuldum anne
Saçlarımda uçuşan papatyalar doğmamışken
Ruhumu çekiştiren sevdalar varken hâlâ
Ben öldüm yalın ayak
Kör topal sendelerken
Asma bahçelerinin gölgesinde
Yüreğimi mühürleyen çocuk gülüşleri kulaklarımdayken daha
Bak
Öldüm işte
Şafağın ılık rüzgârında
Kanlı gözyaşlarında
Küçücük bir bebeğin kundağında
Bir annenin çığlığıyla
Üstüme düşen yıldızların ışığıyla
Ayın mırıltısında
Gecenin koynunda
Yalnızlığımın son durağında
Ben öldüm anne
Gencecik fidanların salasında
Kıraç toprağın kokusunda
Üstüme çivilenen tahtaların
Yüzümü örten duvağımın altında
En derin uykusunda gecenin
Hayat denen bu şarkının son notasında…
¬_Nitera_
5.0
100% (9)