Gerdanlıklı Güvercin, Külli Ağacının dalına kondu ve ona hitaben:



- Allah bana iki hakikat yerleştirdi ve bana iki ince bağ bağışladı. Şöyle ki: Birinci hakikatle bilinecekleri biliyorum; ikinci hakikatle de istediğimi yapıyorum. Seni bana bağlayan birinci bağ, seni arzuladığım zaman beni sana indiriyor ve o duyguyla senin huzurunda bulunuyorum. Beni Ona bağlayan ikinci bağ ise, O beni kendine çağırdığında, beni Ona doğru götürüyor.


dedi Gerdanlıklı Güvercin. Kanatlarını çırptı, bin soluk aldı ve konuşmasına devam etti:


Benimle kendisi arasında, beni kendisine bağlayan çok ince bir bağın olduğunu anlayınca ve aramızdaki sevgi bağlarının tahakkuk ettiğini görünce, bu ince bağ içinde ban doğru indi. Öyle oldu ki benim zatım onun zatına karıştı. Onunla iç içe oldu. Benim sıfatlarım onun sıfatları içinde kayboldu. Kavuşma ve birleşmenin verdiği haz ile kendimizden geçtik. Uyum ve intizamın yeniden hâsıl olmasıyla çok güzel haller yaşadık. Böylece manevi nikâh gerçekleşti ve ânın rahminde iki su birleşti. Kimine verilen, kimine verilmeyen ilahî hikmet gereğince, rahim onları kabul etti. O zaman âşık derdinden kurtuldu ve Allahın çağrısına karşılık verme derin arzusu içinde rahata erdi. İki şevk arasında tereddüt ederek, iki batıda battı ve iki doğuda doğdu.


Eleminden kurtulup iyileşince ve tekrar yerine geçince kendimde o ana kadar hiç bilmediğim, hiç tanımadığım bir dolgunluk hissettim. Bu duygu öylesine güçlüydü ki beni ona bağlayan bütün yollar onunla dolmuştu. O sırada o ilahi bağ harekete geçti ve bana cevap verdi. Bunun üzerine Ey Rabbim! Bana ne oldu, başıma neler geldi? dedim. O zaman Allah Benim Emrimin Kelimesi senden zuhur etsin diye Beni Zikrederek Beni Solu ( Beni zikrederek nefes al ver) dedi. Bunun üzerine çok derin bir nefes aldım verdim. Bir de ne göreyim. Birdenbire Anka kuşu ortaya çıkıverdi ve huzuruyla benim yalnızlığımı giderdi, azat olundum bağımdan






__________________


Şiiri okurken nedendir İbn-i Arabînin Nurlar Risalesi adlı eserinde ki Gerdanlıklı Güvercinin Külli Ağacı ve diğer kuşlarla yukarıdaki konuşması geldi aklıma. Konuşma sürüp gidiyor.

Lakin güvercin ve diğer kuşlar ve Külli Ağacı konuşmasını tam okursanız şiiri o muazzam eserde seyreylersiniz. Felsefi açıdan ele alıyorum ben beğendiğim şiirleri, tabii ki en iyisini yazan şair bilir. O muazzam eser sembolize edilen varlıkların bağından kurtulup A z a t olunmasının hikâyesidir anlatılan.


Hakikaten mükemmel ötesi bir anlatımdı. Seçki yerini bulmuş
Teşekkür ve saygılarımı bırakıyorum sayfanıza.

Bi'cümle yokoluş benimkisi,
kapına geldim kırğınlığımla al içeri beni! der gibi...


der gibi herşeyi unuttum,
sildim gözlerimden can kırıklarımı, artılarımı, eksilerimi ve yok oluşlarımı.


Kitap sayfalarında ezilen bi'roman gibi,
anlamı bin dünya, okuyan anlamazsa bir dünya bile etmez hani.

Ah azat dedim,
isim ol sadece dilimde, seni azad etmeye mecbur bırakmadan beni, dile kabahatının özrünü ve yıkılmaktan kurtulsun savunmasız kalem.


Kırgın bir ahvâllin bi'umut araması gibi çöllerde, yemin olsun bu gibi durumlarda bir yudum su vereni de bulunmuyor insanın.
kendi halinde kavrulup gidiyor ya insan işte en çok dert bu kesinlikle.


Ki bizler
kendi halimiz denilen o sessiz diyarda günbegün kendi halimizi görmekteyiz... eksiklerimizle, hasretimizle, yangılarımızla...


Gönül dergâhında dokunan bir aşk seninkisi şâirem, dokundukça bizlere ulaşan,
hayran kaldığım yüreğini kaleminle satır satır anlamam.


Ah azat dedim yine
iyi ki şâiremin kalemine yerleşmişsin iyi ki şiir olup dizeleri sergilemişsin sayfalara beyaz bir mürekkep ile.
Zira
karaya bulanmış bu dünyada ak bir sevdayı hasreti ile de olsa nâif bir sitem ile de olsa okumak huzur verdi.



Kalemine, dahi kelâmına selam olsun...
Sonsuz sevgiler elbette birde yüreğine.






Nar-ı Çiçek tarafından 7/3/2015 4:34:39 PM zamanında düzenlenmiştir.