Artık gelmiyorum kendime
Gitmiyorum hiçbir yerede
Kendimin bile iyiliğini sağlığını var edemedim
Razı olamadım gönüllüce
Yaşıyor olmanın herhangi bir sırasına giremedim
Adam edemedim
içimdeki hayvana yenildim hep
Suriye sokakları gibi umutlarım
Yarınsızlıktan ve bombalardan yıkılmış
Yakılmış öldürülmüş masumluğu bile
İçimde ki beyinsizliğim yüzünden
Ben de mağlup oldum Esed’e

Korkularım yok kaygılarım yahut
Kaybedeceğim bir halim yok
Kurtların ölmüş eşeği gibiyim işte

Artık diye başlayabileceğim bir öncemde
Ve şimdi diyebileceğim sonramda yok
Hatta kendimi gömebileceğim bir toprak parçası
Ölmek için dahi haklı sebebim yok
Çünkü hiç yaşamamış biriyim

Kaşarlanmış günahlılıkların
En alık aklıyım
Gözü kulağı sesi soluğuyum ben
Kendimi savsaklamak adına pek mahir
Bulup kabul etmekteyse kördüğümüm

Bir yazıysam silinmek
Bir yazgıysam var edilmemek muradım
Muhasara altındayım
İblislerin iplediği iblislik mıntıkası
Kemliklerin mıknatısıyım sanki

Acube sözcüklerle peydahlanıp durduğum
Söz kıllanmaları da olmasa
Bir cehennemim bile olmayacak