Bende cevherdim bir zamanlar,
Taşı sıksam suyu çıkardı.
Gençliğime güvendim durdum hep,
Anladımki fani dünya bir yalandı.

Hani nerede şimdi,
Dost bildiğim insanlar.
Dost bilipte arkamdan,
Kuyu kazanlar.
Yaşamak buysa banada,
Ayırın boş bir mezar,
Kara toprağın bağrına,
Düştüysen eğer,
Bir cevher olsan neye yarar.

Kabrimin üstünde,
Büyür durur otlar.
Hani nerede otlarımı,
Temizleyecek insanlar.
Ruhum üç kul’hüvellahu,
Bir fatiha’i şerife ye,
Hasret duyar.
Gözlerimin önünde,
Bir filim gibi,
Canlanır durur,
Sevaplar ve günahlar.

Bende cevherdim bir zamanlar,
Mazide kaldı, geçti o zamanlar.
Ne vartalar atlattım,
Ne büyük fırtınalar,
Sonunda anladımki,
Ölümden gerçek ne var.

Bende cevherdim bir zamanlar,
Hayaller gerçekleşmedi,
Yaşamak artık neye yarar.
Ne arayanım var nede soranım var,
Ben gittim gideli sadece,
Adım kalmış yadigar.

Sende cevherdin rahmetli,
Bir zamanlar, inanki bende,
Bende cevherdim bir zamanlar.
(1) Bölüm sonu

Harun Mutlu CIVANOĞLU
Gönen- Balıkesir
(7) : Solak cevher, solak şair