Hayat zor olsada,
Ben zoru severim.
Kalemimle bu zorluklara,
Göğüs germesini bilirim.
Benim için fark etmez,
Şöhretin bedeli ağır olsada,
Şöhret beni değil,
Ben şöhreti ezip geçerim.

Şöhret kimine bal gibi,
Tatlı ve kaymak gibi gelir.
Kimine görede zehir gibi gelir.
Kaldıramıyacaksan şöhreti,
Sen gel vazgeç bu sevdadan,
Olduğun gibi kalmak en iyisidir.

Sağlığın yerinde değil,
Şöhret olmuşsun neye yarar.
Paran bile kurtaramaz seni.
Sakın kapılma şöhret rüzgarına,
Dünyan dönüverir tersine,
Şöhret güzeldir ama,aması var,
Şöhretin bedeli ağır olur.

Şöhret süsler durur,
Biz fanilerin hâyallerini.
Lüks bir hayat, bol para,
Kör edermiş gözlerimizi.
Söyleyin ne olur bana,
Şöhret oluncamı anlaşılır,
Bir insanın değeri.
Kimilerine görede,
Şöhrettir onların her şeyi.

Benim iman dolu,
Bir kalbim var.
Boş verin siz gerisini.
Helâl bir ekmek,
Götürebiliyorsan eve,
Budur şöhretin en güzeli.
Şöhret beni şımartamaz,
Ben şımartırım şöhreti.
Şöhretin bedeli ağır olsada,
Ben bilirim nereden geldiğimi,
Vede bilirim nereye gideceğimi.

(1) : Bölüm sonu.

Harun Mutlu CIVANOĞLU
Gönen- BALIKESİR

(21) : Varlık içinde yokluk çeken (yoktan varolan şair.)
(20) : Bâhtı kara çilekeş şair.