45
Yorum
102
Beğeni
0,0
Puan
4540
Okunma


....
---Gidip kendime kuşların vurulmadığı
bir gökyüzü bulmalıyım korkusuzca uçabilmek için--
karıştı gözyaşlarımız
kızılcık renginin en koyusuna
sıvandıkca yürekler acılara
boyandı gülüşlerimiz
en koyu sancılara
yasaklandı güneşimiz
kendi kâinatımızda
kurşunlandı kaçak ruhumuz
gömüldü kadavralar yığınına
oysa ki
biz ellerimizde
yıldız toplayan çocuklardık
ellerimiz yıldız
gözlerimiz umut saçardı
ne de güzeldik
savaş bilmez barış kokardı gülüşlerimiz
şimdi boyumuzu aşan
hüzünlerle kanıyoruz
duvarlarda imlâ hatalı
acılarımız yazsa da
asi türküler
söylememiz gerektiğini biliyoruz
o direncini kaybetmediğimiz eylem militanlığımızla
esir olduk karanlığa
üşüdük yarım yamalak
devşirme cümlelerin travmasında
el açtık
bir avuç aydınlığa
tükenişin ertesiydi
çarmıha gerilen son umut
k/ayıp düşler mezarlığında
....
MELTEM KINIC
Şiirime sesiyle hayat veren Mehmet Yıldırım’a en kalbi teşekkürlerimle...
Şiirimi güne seçen yetki kuruluna en kalbi teşekkürlerimle...