0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
807
Okunma
Sırt sırta verdik takvimlerle.
İçim afet yeri,
dışım biçimsiz bir duvar gölgesi.
Yaralarım var,
kanatmaktan usanmadığım.
Ne kadar üstüne gitsem anıların,
o kadar altında eziliyorum.
Sönmüş ve ezilmiş bir yıldızım ben,
fer’im ayaklar altında.
5.0
100% (1)