YALAZ GÖNLÜM


yalaz gönlümle som ellerde onca elem
ne gereği vardı kim cevaz eder söyle
zuhrat olur gidişin gülerler bizlere
fetret etsem de kalbine içimde saklı
oysa bir cevahirdin sen şu yüreğimde


zat-i muhterem eller uzaktan izlerse
kanma ne olur sonu sindir o sözlerin
muasır deryasın da bir gemi olsan da
gül ser gönlüm de adınla yazılıyorsa
kalbine karavaş bir aşinadır yüreğim


bedi kalemdir yazdıklarım sana karşı
berguzar kalsın istemem içimde sorma
bir çav duysam pencereme koşar yüreğim
zerre kadar zenneyi düşünmedi kalbim
hadi gel yollarımla yükselen kamerim


bir ulak bekledim şu isli gözlerimde
alil kaldım kalktım öylece beklerdim
uyanırdım heycanla gece bir vaktiyle
kızıp ağlardım sessizce cidar köşede
hep sak bekledim aşkımı bekledim ben


çor etsende bedenimi yaksan yüreğimi
bir şıvgın mevsimin de kalsamda sana
başka bir yare cer etme şu gözlerimi
tek hamil sensin bana acılı dünyamda
sarsan şu kollarımı yükselen kamerim


çeri gönlüm yalazdır acıdır gelesiye
sende vurma şimdi dönmeyen çaresiyle
cerh-i sitem de olsam biraz al içine
seni bekler bir mahkum çelik ellerle
bir sabi gözüyle baksaydın gözlerime


şar şar bakarım izine kıyamete kadar
mani olamaz kimse sonuzlukla doluyum
ecel dürtse de beni maslup kalsam da
bilemezsinki sen sensiz zaten ölüyüm
yaşamak buysa artık cevapsız görünür


alım-a kapıldım gidiyorum peşindeyim
sert bir imbat var bana savruluyorum
kın bulsamda acılarıma geçer mi acep
geçer mi dersin gidersem çok uzağına
bilemiyorum ki hep çaresizliğindeyim


neden böyle zırvadır serseri gururum
ne vuslatsın gönlüme ne dokunuşumsun
tenin tenimden gideli yıllarım vurur
boyun eğmeyen gönlüm ısrarla seninle
özlemle hasreti çeke çeke içim kurur


zeyil olsaydı bile şu ömrüme istemem
sensiz yazlarımın düşleri bile haram
öfkeyle beslesemde içimde sensizliğe
inan bana bi bakışında güllerim açar
yoksan eğer neylerin gelmiş baharlar


budun içinde yalnız kalsam da boşver
kalbim şeçidir benim cevapsız kalmam
yaradandan ötürüdür önce mahşeri aşk
seni önce rabbime susarak vedia eder
ama yine bekler yine özlerim kamerim


ah şu yüksek dağlar acaba neye ağlar
yeryüzü neden küskün ecele mi bağlar
onca elem neden di cevahirdin içimde
ah şu yükselen kamerim yalaz gönlüme
bir olaydın keşke tay düşeydin içine


sana münhasır bir aşktır bu gözlerim
bilseydin sende dururdu şu saatlerim
zırh giyinmiştim kördüğüm dü yüreğim
şahit olsun Allah ölümdüm yokluğunda
soraydın bi toprağa yükselen kamerim


sen şu yalaz gönlümde dinmeyen duman
içimde sönmeyen kor ateşlerdeyim ben
öyle uzak olma bak yazılmış adın var
aşkınla gönlüme mahşerle kazındı yar



...Mawish...


YALAZ GÖNLÜM - Mawish Şiirleri