YANMADI YILDIZ



kalbimde ağlayan bir damla yağmur için
kendi bedenimden vazgeçmiştim ben.
ölümse ölümdü, yaraysa yaraydı hepsi
açıldıkça açıldı ardına kadar kalp damarlarım
oysa sen bir yıldızdın gökyüzünde
bense karanlık bir geceydim çevresinde
uçsuz bucaksız evrenin anasıydı bakışlarım
başımı koyduğum bulutların ıslaklığında
ve yer yüzünde buharlaşan duygularımın
üzerinde uyanıyordum her sabah
yine sensiz, yine bensiz ve kimsesiz..




yorulmuştum fakat ne haddimeydi
bitmek tükenmeyen tek gücümdü belki sevgim
inatla ve aşkla takibindeydim sessizce
başımda ağrıyan bir tonluk yokluğunu
yalnızlığımla ödüyordum kadere
suçsuzdum belki
ya da suçluydum, adı da aşktı belkide..




içimi dağlayan bir umut hep vardı elbet
ama hep sonunda ağlayandı kanayandı adı
biraz yarım, birazda sarışındı ağaçlar
hep bir sonbahar akşamına eşti duygular
biraz da kış derken, biraz da buz gibi
bembeyaz eteklerinden düşerdi karanlık
yine yıldızımda sen, yine gecende bendim
sanki güneşsiz bir sabah gibi
belkide hasrettim gözlerine..




en büyük ödüldü varlığın
en zor ölümde, yokluğundu malesef
dirhem dirhem öldürüyordu çünkü
yavaş yavaş tüketiyordu nefesimi
yakıp yıkmıyordu belki beni
kahretsin süründürüyordu işte..




fena halde saplıyım kahrımın yarasına
kapanmayası tutkun ve erişilmez sokaklar
yürünmez oldu aklımın caddelerinde
çekilmez oldu gitmeyesi şu sevdan
yaşanmaz oldu bu şehir, derken
bir yaş günü daha kutlandı sensiz..




şimdi şöyle en ıslaığından bir köşem var
yaslamışım duvara sırtımı susuyorum
ardım soğuk, önüm üç duvar, aklım ise karanlık
yurdum yıkık ve milletim sessiz
kalbimde bir sıcaklık ise hep konuş diyor illa
ah şu kalbimin dili olsaydı keşke
kim dinlerdi derdimi kim anlardı beni bilmem
her yer boş, her yer gece yarısı artık
içimde bir yalnızlık var adı ıssız
koskoca evrende bir bana yanmadı yıldız..



…Mawish…

YANMADI YILDIZ – Mawish Şiirleri