Çıkar aklından en iyisi mi gördüğün günü,
Aklına düştüğümü,getirme aklına
Kendin için iyi bir şeyler yap,uzaklaş buralardan…
Sen bilmezsin ki uykusuz geceleri
Sensiz gecelerin,nefessiz ölümlerini
Uzayıp giden,sensiz geçmeyen zamanları
Nerden bileceksin

Güç kalmadı ömür testisi kırıldı,kırılacak
Gün ağardı,ağaracak,güneş kayboldu
Dinmedi içimde ki hala feryadın sesi
Düştü yine girdabına ümitlerim
Denizler ay’ı dalgalar yakamoz bekler
Her nefes yarına çıkmak ister


Vakit geldi yar,aç pencereni
Busemi gönderdim rüzgarla,boşluk yanına
Özlemişim seni,sana söyleyemiyorum
Anlarsın diye umuyorum ama anlamıyorsun
Belki de gururun sebebiyle uzak duruyorsun benden


Çok zor sesini duyup
Yüzünü görüp uzak kalmaya çalışmak
Ben kurduğum hayaller de kaybolurken
Senin adım adım o hayallerde yol almanı izliyorum
Kanıyor içim kalbim yanıyor,nefesim daralıyor bazen
Diyorum ki kaderde varsa senindir o yol
Sen istediğin kadar acı çek
O hiç istemediğin yollardan geçecektir


Anılar aklıma geldikçe
Mengene varmışçasına kalbim sıkılıyor
İçten içe yok ediyor ruhumu
Bu kırık kolay kaynamaz bilmezsin
Kalp kırığı hiçbir şeye benzemez
Hiç mi sızlamadı yüreğin o sözleri söylerken
Hayatımda üstüme yürüyen keşkelerim vardı
Üzüp kırsan da vazgeçip gitsen de
Sensiz de geçecek başka olacak ömrüm
YEŞİLIRMAK