Bir Gün Ararsan Beni



Sana yeni topraklar bıraksam
Mesela gitsem çok uzak yıldızlara uyusam
Bir ay bıraksam gecenin en karanlığına
İçinde resmim, ellerim ve gözlerim olsa
Işığında parlayan anıları canlandırsak
Bir köşede unutsak kırgınlığımızı
Sadece düşünsek, düşlesek çok uzaklardan
Sen mavinin, ben de senin mesela
Bir fotoğrafını çeksek mutluluğun
Yudumlasak kahvemizi şehrin en güzel yerinde
Falında gözlerimiz karşı karşıya
Sen sessizce bakıyorsun ben aşkla
Bir doluya yakalanıyoruz ansızın
Hava soğuyor üşüyoruz düşünüyoruz gibi
Bir dağ evine sığınıyoruz
Gökyüzü gülüyor gülümsüyor halimize
Bir odun atıyoruz ki şöminenin kalbine
Yanıyor ateşimiz buram buram kokun içinde
Düşünsene hüzün nasıl kıskanıyor şimdi
Acılar da tutuşuyor gülen gözlerimizde
Külleniyor mazi, dağ gibi yükseliyor
Örtüyoruz üzerini sessizce, susuyor
Ne varsa ağladığımız bir bir yoruluyor
İleri dünya yeni bir mevsime kavuşuyor
Ve sen güneş oluyorsun artık ben ise gece
Sabah oluyor gözlerimi aydınlatıyorsun
Bir demlik çay var kömür ateşinde
Bir bardak içer miydin kalbimle?

Kırıp döktük nedense tüm gerçekleri

Bir gün ararsan beni bir düş kur
Hayallerinde kalacak kadar olduysam
İçinde bir yerde saklanmışım demektir
Düşlerin hissettirdiği gerçeklerin
Ta kendisiyim bilesin.

.

Mert Zafer Cansever