Bir malühüllesi olmalı bu ahvalin
Akışkan bir vaktin içine içinden akarken
O mekan senin bu mekan benim zannıyla

Bu sesli düşünmeler ve eşyadan ayrılır gibi susmalar
Üstüne üstlük hep bir sevda peydahlamalar
Dediğim gibi diyenlerin hizasına gelip
Ne demiştin diyemeden mahçubiyeti tercih etmeler
Yok bu kişilik çok kişilik bir hayat oluyor
Kabilinden yeniden bir farkındalık aramalar
Pişmanca şarkılar mırıldanıp
Sanki başka günah mı yok dercesine
Bir yarın ayarı çekip umutlanmalar

İşte varlığımızı vaazeden herşey
Bir başka şey olsun diye şiire yalpalayan
Bu hendesesiz aklın adamı benim
Kendimi unutsam iyi olacak ihtimaliyle
Onun bunun aşkına kendimi hapsedip
Sanki ölümüne yaşıyormuş gibi yapıp
Kıyametler koparma marifetlisi
En iyi benim mesleğinin aranan mucidiyim

Şimdi şu kayan yıldız gidip birine sızlanır ihtimalini
Yahut kabuğunu beğenmeyen bir midyenin
İçinde ki taşın inciliğini
Söyleme görevi bana verilmiş

Yok yere değil belki dün denilen şüphe
Yaşandı diyenlerin safında hep nedamet varsa da
Hiç olmadı diyenler hiç yoklar
Yalan yanlış her kelime bir kalp sıçramasıyla
Kanıma eşlik ediyorsa
Bir malühüllesi olmalı ahvalin
Ahval dediysem mesafesini ölçebilen metrenin
Hangi milimi benim gerçekten bilmiyorum