NEFES
bulut yüklü bir martının ağzında şehir belki yağmur yağar bu gece kuraklıktan çatlayan sevdanın damarları ıslanır kalbim yeniden küt! küt!
belki…
güneş nehirlerden atlar evcil yalnızlığımı besleyen kuruntuları alnından vurur içim dışım kımıl kımıl, temmuz sıcaklığında mavi zambakların kalbinden yeniden doğar şehir
uykularında sevişen kırlangıçları en güzel sesiyle uyandırır tanrı yedi tepeye bölünür şehir yıldız yıldız yağar, yedi tepenin saçları bir kuş masalı anlatır rüzgâr uzakları yakın eder- gelirsin
……
ay okşarken geceyi yorgun bedenini yasla yaslı göğsüme… iyi gelir
belki…
gözlerim ırmak gözlerin deniz yosunu hadi inciler çağlasın
ağzın bal kovanı ağzım karanfil gayrı süzülsün badeler
kalbim kalbinde nefes nefese
dağlar of! vadiler, patikalar yürüsün ormanlar…
şimdi sıkı dur sevdiğim aşk bizi vurabilir
sema’da efsunlu inilti, ruhum gözlerinde... hiç uyanmasa da olur
ayşe uçar 03-07-2015
|
Huzur vereh gönlün, şiirde uzak kalmasın...
............................................... Saygı ve selamlar..