zifir karanlık bir gece
bir kuytuda yıldızlar üşüyor
yakamoz suya küsmüş
balıklar suyla öp-üşüyor

bu gece iyi değilim
hiç sandalım olmadı ama...
batan gemilerin acısını, en çok bu gece duyuyorum.
bu gece öyle taşrayım
öyle arabesk
onca senedir içmesemde...
rakıyı ve siğarayı, en çok bu gece özlüyorum.

bu gece
babaysam, çocuk
ustaysam, çırak
avcıysam, avım

bu gece bir silahın üstünde dolaşıyor parmaklarım

böyle bir gecede kırdı zincirlerini Spartaküs
böyle bir gecede karar verdiler intihara, Sylvia plath ve Nilgün marmara
böyle bir gecede Ruşen ali, Köroğlu oldu
böyle bir gecede camiye dönüştü Ayasofya

bu gece dokunsan ağlayacak haldeyim
senin güneş damlarken içine
ben diz boyu kardayım

yokluğun, dikenli tel gibi tenime sarıldı
sensizlik en çok bu gece canımı yakıyor
ne şiir, ne şarkı dindirmiyor acımı…
bu gece karanlığıma hangi mumu yaksam sönüyor

bu gece aynalar kırılıyor gözlerimin mavisinde

bu karanlık labirentte çıkmaz yoldayım
ışık ol karanlığıma
deniz feneri ışığına tutunan gemiler gibi
tutunayım ışığına

bu gece beni sen sahiplen
gelde tütün bas acılarıma
bu gece derman sensin
dermansızlığıma...

dağ dağa kavuşmaz biliyorum ama…
uzaktanda olsa…
bu gece sen sarıl bana