sendin kıblem...
yüreğimde seni okurdu sabah ezanları
dudakların Zemzemdi...
tenindi, dokunduğum Hacer’ül esved taşı
dert ortağımdın, suç ortağımdın
seninle tattım aşkı
ben sadece seni değil, en iyi arkadaşımı kaybettim!
sen bitmesin dediğim bir rüyaydın, ben en güzel rüyamı kaybettim!



Senden sonrasını soruyorsun ya bana...
Volkan gibiydim, söndüm senden sonra
Kimse yüreğime sığmadı senden başka
Her aşkta sersefil oldum, senden sonra

Hayat daha bir geldi üstüme, yordu
Sığındığım her limanı fırtına vurdu
Kime gitsem aşk değil zehir sundu
Baldırana ekmek bandım, senden sonra

Bir kaşık suda fırtına oldum patladım
Her uçuruma gözü kapalı atladım
Rahvan atlar gibi koşa koşa çatladım
Kendi mezarımı kazdım, senden sonra

Herkes sığdı yüreğine ben sığamadım
Boran oldum toprağına yağamadım
Seni içimden bir türlü sağamadım
Yarama tuz bastım, senden sonra

Sana susadığım kadar suya susamadım
Söz verdim sana sözümden cayamadım
Kaç kez öldüm senin yolunda sayamadım
Ölümlerden ölüm seçtim, senden sonra

Seni alın yazım gibi alnıma yazmıştım
Çivi yazısı gibi gözlerime kazımıştım
Sen varken mezarımdan kaçmıştım
Mezarıma geri girdim, senden sonra