....

Zemheri ayazımı üşüten bu kenti
yoksa siyaha bürünen gecelerimi
ölüm volta atarken
bir bir çalınırdı
çocukların gözlerindeki gülüşleri
yorgundu sokak ve caddeleri


zulüme boyun eğilirdi
üstelik ve dahası
sus pus olunurdu
terk ederdi denizini martılar
soytarılığa soyunurdu
öldürmekle meşakkatli insanlar
raks ederdi azraille karanlık




tarif edilemeyen
vicdani bir kargaşa
sonu olmayan töresel yoksulluk
açlığın anlatımı hitapsızdı
düşkünlüğün argosu kayıp
kulaklarda yankılanan sloganlar
kabuk bağlamayan yaralar vardı
ve sonrasında günahın bedeli


üşürdü gecenin gözleri
ay karanlığa soğuk bakışını sergilerken
savunmasızdı çocuklar
kırık zamanlara doğardı gün
yeniden güneşe uyanmak imkânsızdı
sabahlar yasaktı ülkemde..



MELTEM KINIC

Şiirime sesiyle hayat veren Ahmet Ormancı Hocama en kalbi teşekkürlerimle...