soğuk bir kasım akşamı
dışarıda ise öfkeli bir yağmur
bardaktan boşanırcasına
sanki sanki sen içimden boşanırcasına
gözlerimden akıp gidiyorsun
bir kasım akşamının karanlığına
yalnızlığıma nispet yapar gibi


soğuk bir kasım akşamı
sen gittin gideli
şimdi oda bana yabancı
eşyalar bana yabancı
ben ise ben odaya yalancı sevdanı
duvarlara şikayet etmelerdeyim
kendimi farkında olmadan
ve yağmura aldırmadan
senin hatıralarının yokluğunun hüznüyle
misafir etme telaşlarındayım
senden izin almadan

ne yapayıp
elimde avucumda geride kalan sadece bu
sadece gözyaşı ve acı

soğuk bir kasım akşamı
bir emanet soba yanıbaşımda duruyor
sıcak bir sevdanın
yokluğuna aldırmadan
o kendini ısıtma derdine düşmüş
ben ise ben ise bu aralar hiç isınamıyorum
ve hep sensizliğe üşüyorum


kahretsin besbelli ki
seni hala unutamamışım işte unutamamışım

soğuk bir kasım akşamı
dışarıda hala yağmur var
bardaktan boşanırcasına
içerde ise yokluğuna
beddualar yağdıran ve üşüyen yalnız bir adam
dilimden dökülen zehir zemberek kelimeler
nasıl da gözlerime takılmış
gözlerimden yaş değil de
sen dökülüyorsun adeta
sanki farkında olmadan

şimdi tuz buz olmuş hatıralarının
bir yanından tutup kaldırsam sana doğru
öbür yanım sana boynunu büküyor
hemen
ve nedense bu çekip gitmelerinde
emanet bıraktığın sevdanı
sen yoksun diye kabul etmiyor bu yürek

Soğuk bir kasım akşamı
bu akşam değilde sanki
içimde beni sabaha
karabasan yalnızlığıma esir edecek hüzün akşamı
efkar efkar içime çektiğim
sigaramın dumanı bile
yalnızlığımdan kurtulmak için
duvarların arasında sanki benden kurtulma yarışında
bir çıkış arıyor hüznümden
kaçarak sağa sola çarparak
oysa ben ben burdayım
ben nereye kaçacağım
seni bu odada hatıralarını
kimlere emanet edip bırakacağım
seni içimde yıkayamaya
ve kendimi arındırmaya
artık yağmurlar bile kesmiyor biliyormusun
söyle ben senden nasıl kurtulacağım seni nasıl unutacağım
nasıl unutacağım

Ayhan’Ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ