Bir adam var gözleri mavi
Sanki
Ayrılığın rengi gözlerine değmiş
Kime kurduysa saatlerini
Her saat başı vedalara düşmüş yolları
Yağan yağmurlar’da
Acılarını yıkamayı öğrenmiş tek başına
Her vedalarda iki kişilik gidenler
Payına düşen yalnızlıkları
Yollara döke döke gitmiş




Bir adam var gözleri mavi
Sanki
Ayrılığın rengi gözlerine değmiş
Hangi ihanetin üstünü
Yalancı bir mutluluk örtmüş ki
Çekip gidenler giderken arkalarında hep
Bir enkaz bıraktıklarını zannederler
Oysa bilmezler mi hiç
Her enkazın ardından
Ne mucizeler ne eserler yükselir



Bir adam var
Yaşadığı her şer de bir şiir vardır deyip
Dudaklarındaki ayrılığın rengini
Cümlelere çizmiş
Kaç baharları özlemiş içinde
Delice
Bir kışını ısıtmak için
En uzun gecelerinde aklına düşenlere
Ruhunu açmış hep sabahın ilk ibadetlerinde
Öfkelerinin kusnuğunda dualar’la örtmüş üstünü
Şimdi kaç kirpiklerin arasında
Islak ıslak duruyor kimbilir

Bir adam var gözleri mavi
Sanki sanki
Ayrılığın rengi gözlerine değmiş
Gecelerini bölen uykuların’da
Gidenlerin gölgelerinin efkarı vurunca pencerelerine
Yakılan her sigaranın dumanı’nı
Yollara bakarak gecenin karanlığına salmış

Bir adam var
Gözleri sanki
Bir adam gecenin katranında deniz mavisi

Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ