Karanlık
Bir yol verde geçeyim
Kaç yalanın dokuz köyünden kovulmuşum
Kırgın olsam’da delip geçen AŞK’a
Biraz yorgunum ama hala deli dolu yüreğim
Muhtemelen
Bir sabahın ışığına geç kalmadan vararım yinede elbet
Hadi bir yol ver de geçeyim geçeyim işte
Şimdi nice zehir zemberek hasreti
Diyar diyar sende bırakma vakti
Çoktan geldi de geçiyor belkide



Karanlık yalvarırım
Şu mehtabın hatırına yanıp sönen yıldızların aşk’ına
Bırak bir yol verde geçeyim
Sana sözüm olsun
Eğer bir damla yaş dökersem gözlerimden şerefsizim
Belkide insan’ca seven biri beni bekliyor bir yerlerde
Anlatırsam gecelere ve sana olan sitemimi
Nağmerdim
Hazır dünleride yeni uyutmuşken içimde
Ve bir kaç bahardan da söz almış’ken
Bir daha ayrılık yok yalnızlık yok diye
Dilimde de kederli şarkılar yavaş yavaş bitmişken
Hadi naz etme işte
İzin verde daha çok yaralanmadan
Ve kuşkulu bir yalnızlı’ğa sarılıp uyumadan bu gece
Bir kaç sigaradan sonra
Ve son kadehide duvarlar’da parçalayıp
Geçeyim işte karanlığından
Bari gençliğime acımadın
Hem bana hem yalnızlığıma yazık olacak yoksa


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ