2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1531
Okunma
Resmini çizerken kaybolup gidiyorum,
tıpkı hayatın gölgesinde kalan kurumuş bir çınar gibi
Çok uzaklara,senin olmadığın mevsimlerde nefes alıyorum.
Hep soğuk havalar çarpar suretime oralarda
Kardan beyaz bir örtü gibi olur yanaklarım
Ve sonra kaskatı kesilen dimağımdan
Sessizliğin fısıldadığı sözcükler
Ruhumu öyle acıtır ki
Yankısı kalbimde sıkışır sevgili.
ve şimdi diyorum ki kaybolmadığım bir resimde
seninle buluşmayı ne çok isterdim
seninle göz göze gelmeyi
bakışlarından düşen tebessümleri
avuçlarıma toplayıp yüzüme sürmeyi
ne çok isterdim..
oysa her şey istemekle
ve her şey dilemekle gelmiyor
yoksa sevgi,
kendi kurduğun düşlerde
bir mum gibi erirsin.
Bende her gün
biraz daha eriyip kayboluyorum sevgili.
eriyip kayboluyorum sevgili..!!!
nisan 2015
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz