Artık sana söylenecek tek bir sözüm yok,
Sen benim umutlarımın, sen benim hayallerimin katilisin.
Benim için öldüğünü görsem aşkında gözüm yok,
Yüzüme bakıp neler çektiklerimi, insanlar, nerden bilsin…

Öyle bir sevdaya düşürdün ki beni, ömrümü aldın benden,
Ben sana dokunmaya kıyamazken, sen dünyamı başıma yıktın.
Şimdi eserinle övün bak, benim ki sadece ruhsuz bir beden,
Dünyada durmanın bir anlamı yok, ben bu canımdan bıktım.

O melek yüzünün altında, meğer bir katilin ruhu saklıymış,
Ama ben sevmişim bir kere, iyilikleri görürüm, kötülüklere gözüm kör.
Çok seversen kaybedersin diyen dostlarım, ne kadar da haklıymış,
Dünyada hiçbir canlı yapamaz bunu, olamaz senin kadar nankör.

Bir görsen halimi, yaşamakla ölmek arasında bir yerdeyim,
Eğer sadece kuru bir nefes almak yaşamaksa, o zaman yaşıyorum.
Hayatla bağımı koparmak üzereyim, çok ince bir çizgideyim,
Ne sesini duyasım var, ne de yüzünü göresim, kendime şaşıyorum.

Ha bir de beni gördüğün zaman, koşarak kaçıyor saklanıyorsun,
Benden korkma, ben hayatta hiçbir sevdiğim insanı üzmedim.
Biliyorum sen benden korkmazsın, sadece yaptıklarından utanıyorsun,
Kimsesiz de kaldım, parasız da, ama hiç başım yerde gezmedim…