Ben ölüme gidiyorum anne,
Arıyorum, istiyorum bulamıyorum.
Ben ölümü seviyorum anne,
Böyle bir dünyada yaşamak istemiyorum.

İnsanları sevmiyorum anne,
Sessizlik istiyorum, toprak istiyorum.
Aşka deger vermiyorum anne,
Toprağın koynunda yatmak istiyorum.

Ölüm o kadar da acı değil be anne,
Yaşamak ölmekten inan çok daha acı.
Kimse bilmiyor dertlerimi sen bari gör be anne
Sende bulamazsın bu derdi iyi edecek ilacı...

İki sevdiğim var benim bu dünyada anne,
Biri o zalim yar, biride tabi ki arabam,
Artık aldığım nefes bile beni yoruyor anne,
Ben kendim alırım canımı , almıyorsa Yaradan...

Sabah, öğle, akşam farketmiyor anne,
Yirmi dört saatin her dakikası yangınlardayım.
Ağlamak, haykırmak artık yetmiyor anne,
Ruhum benden gitti şimdi büsbütün isyanlardayım...

Kapılar yüzüme bir bir kapandı anne,
Çıldırmış gibiyim ruhum sanki bir deli.
Söylesene bana bu hayatın neresi yaşandı anne,
Ruhum yaşasa bile, artık bu beden ölmeli...