Kötü ruhlu muyum yoksa her zaman iyi biri mi?
Beni kandıran kötü oluşum mu? İyiliğin kendisi mi?
Bana yaşatılan bu şey acılar mı? Yoksa acıların gölgesi mi?
Ne zaman düşüreceksin ey kader? Kötülerin maskesini?

Güvenemezsin insanlara güzel konuşup güzel yazıyorlar.
Çok güzel maskeliyorlar görünmüyor asıl çehre.
Sevgiler yalan, insanlar iki yüzlü, asıl
yüzlerini gizliyorlar,
Ne zaman vicdan getireceksin ey kader? İçi çürümüş koca şehre.

İnsanları kulanmak iki yüzlülerin karaktersizlerin işidir.
Şeref yoksunu olan yaptıklarını bilmezden gelecek kadar pişkin olan kişidir.
İnsanda biraz gurur, biraz utanma olur, iyi yanları da gelişir,
Gerçek yüzlerini ortaya çıkar ey kader, tükürüklere boğsun koca şehir..

Oysa söylenecek ne çok kelimem, cümlelerim vardı benim,
Size ne kadar yakışır bilmiyorum ama söylemek istemiyor dilim.
Öldürmeden kefenimi diktiyorlarmış, toprak kokuyor gözlerim.
Canımı biraz geç al ey kader, ben bu şerefsizleri çok özlerim.