her şiir bir hayatı anlatırdı
oysa beni anlatacak
bir şiirim olmadı hiçbir zaman.

hep bir şeyler eksikti
bütünden uzak tuzaklar vardı sanki
nereye düşeceğimiz
nerede kalkacağımız belli değildi.
yani hayat karmakarışıktı
ıvır zıvırı çok olan derin bir hengemeydi
bu yüzden bilmiyorduk,bilinmiyordu.

hayat neydi acaba diyorduk
hangi bilimsel gerçekler onu anlatıyordu
ya da hangi romancı
hikayesinde resmini tam olarak çiziyordu?

yanıtı bilinmeyen bir ağrıydı hayat
ve her ağrının kendine göre
mistik bir reçetesi oluyordu
kimi reçetede olağan şiirler
sıradan olmayan yüzler boy gösteriyordu.
bunlar ölümsüzdü,
fotoğraf karelerinin buruşuk yüzlerinde
hep bir tebessüm şavkıyordu
hele ruhları öyle asudeydi ki
görsen imrenirdin,iç geçirirdin.

işte bende bunları görünce içim geçiyor,hayıflanıyorum
gelene gidene bakıyorum
öyle imreniyorum ki
neden benim bir şiirim yok diye
isyan ediyorum geceli gündüzlü.


ekim/2014