şimdi sen de burada olsaydın
ne de güzel aşka yürürdük
biz bize hep aç susuzduk
doymadık bir kere bile sevgilim,doymadık ,kaderin artıklarıyla avunduk

hem içimiz yandı bizim ,
hem dışımız yandı bizim
o masum olan aşk tenimizde
nasılda güzel oyalandı

hep öldük bittik ,biz seninle
yandık yandık tutuştuk aşk matemin de
iki deli bir çılgın aşık
çok yağmurlar gördük , sırılsıklam olduk ıslandık

gözlerimiz birbirine bakmaya doyamazken
nasılda kavrulduk susuz kaldık ,
bağrımızda aşk aşk diye
küllenen ateşlerde köz olduk yandık

öpsem şu bal dudaklarından
süzülsem yaş olsam yanaklarından
mutluluk hiç bu kadar bana yakın olmadı
nasılda aşk da kaybettik , şimdi böyle yapayalnız kaldık

ben aşkımı haykırdım olmadı
bu dünyada beni kimse duymadı
senin kadar ne bir sevenim ,
nede bir elimden tutan olmadı

keşke sensiz geçen zaman
kabus dolu bir rüya olsaydı
O aşkın eşi bulunmaz güzelliği
kalbimizde kutsadığımız değerli bir mabet olsaydı

ömrümüzden günler eksilmezdi
yıllar boyu aşk acısını , bu kalp hiç çekmezdi
ilahi olan adalet
bizi bize küstürüp kırdırmazdı

bu gün sensiz geçen saatlerde
zaman çarkı bozuk dursaydı
şu gökteki yıldızlar
gecenin karanlığında aşkımıza şahit olsaydı

ayrılıklar olmasaydı
bağlarımızda aşk kopmasaydı
kadere mağlup olan gönlüm
sevgisiz bir çiçek gibi solmasaydı

don vurdu bu aşka sevgilim ,
don vurdu , öldü mü bitti mi şimdi sevgimiz
sevgimize nazar değdi ,
değişti gönlümüzdeki pusula yönümüz

ne oldu da bitti birden bire ,
değişti böyle kadersiz sevgimiz
güz gülleri gibi olduk artık ,
kitaplarda kurudu kaldı ümitlerimiz....


ceylan c .yılmaz