2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
7086
Okunma
Evlada Özlem
Birbir uçup gitti kuşlar yuvadan,
Göçmen kuşlar bile döndü sıladan.
Hayırsız evlatlar da varmış yaradan,
Gözümü yollara serdim de gitti.
Şu sular akar ana göllere,
Nehir olur akar, ulaşır denizlere.
Ben hele, ne yaptım ki sizlere?
“Gelin, gelin” diyorum bizlere.
Dağlar, taşlar, bak kuşlarla dolmuş,
Bizim evimiz neden boşmuş?
İlgisizlik insanlara hoş olmuş,
Evlat, mevlat, bu dünyada boş olmuş.
Yıllarım geçiyor, sondur bu gemi,
Belki göremem, göremem seni.
Azrail nöbette bekliyor beni,
Ne olur dön de göreyim seni.
Ananın, babanın gözü yollarda,
Bekliyor, özlüyor, can-ı korlarda.
Sanki yüreğim daralıyor,
Ne olur çabuk gel, göreyim seni.
Ruhum çok özlüyor bak evladım, seni.
Yazar ceylan c yilmaz
5.0
100% (1)
Cevap Yaz