eğer rotasını kaybettiyse kalbin bir kere
inan ki rengini yitirmiş mevsime dönüyor insan
................................................


her gece yeni bir gece doğururken kuçağıma
her hasret özlemle kavurur kendini baştan sona
ve aldığım her soluk bana bir başka azapken
arafta duygularım dağılıp duruyordu ortalığa


ve ben bir sigara daha yakardım gece ye inat
gündüzü unutmuş geceye güneşi hatırlatan
ve sigaramla birlikte elimi de yakardım
varsın olsun
ben severken seni zaten yanmıştım baştan sona


unutma yar

zaman sustuğun yerde kaskatı kesilir derler
zemherinin avuçlarında ölürken bütün aşklar
ki ben kıraç toprakların bir serserisiyim şimdi
ve her veda ayrı bir hançer darbesidir bana


ben gölgemle kavgalı olduğum o günden beri
tualindeki renkler gibi solgunum her soluğumda
ve ben ömrüm boyunca hiç sevmemiştim
gözlerinden gülümseyen kahve hareleri bu kadar


ki ben şimdilerde her zamankinden daha arsızım
içimde kızılca kıyamet kopsa kime kaç yazar
haydi gel seninle sensizliğin şerefine içelim
ve sen de yak bir sigara birlikte yanalım aşkla


şerefine içilecek sevda varsa
eyvallah



Hasan İpek
yirmi bir şubat ikibin on beş