Aldırmıyorum soğuk esen insanların rüzgarlarına.
Bu gece yüreğimdeki acılar bambaşka
Işığını tuttuğum gözlerinden uzanıyorum yıldızlara
Ayın elleriyle karanlığı sararcasına.

Yüreğimi sevgindi rüzgarıyla kamçılayan
Şimdi farklı bir yürekte çıktı karşıma.
Bir bendim sevdanı nefesimle yaşatan.
Kalbimden bir sen geçiyorsun aklıma.

Güneş gibi yanıyordu yüreğim.
Geceler gibi kararıyordu gönlüm
Bir gün ayrılığa uçacağımı
Bilmeden özlemle kanatlandım.
Gidişinle hüzünler yağdı gözlerimden
Gecelerimi bile gölgeleyen
Kara bulutlar örttü üzerimi.

Gönlüm neden sensiz bir şeye kanmıyor?
Hayatım anlamını yitirdi sensiz gülemiyorum.
Zor geliyor senden kalan anılarla yaşamak
Yokluğunu şiirlerde yazarak anlatmak.

Sözcükler boğazımdan çıkmıyor artık,
Yaşantıma sığmayan ne bir ses nede bir nefes kalmadı.
Hiç bir yere koyamadığım kendimle yalnızlık...
Söyle seni nerede saklayım da kaybetmeyim?
Sensiz nasıl yaşanır söyle de bileyim...

Neden başka bir sevgiyi koydun kalbine,
Ama sen yaşamayan kalbimde ölümsüzsün.
Bu gece seni ilk defa seninle aldattım
Seni bu şiire mısralarla yazarak...
Ben şiirin taa.. kendisiyim artık,
Herkesin gönülden gönüle yazıp okuduğu...

Seni sensiz yaşamak benim şiirim artık
Ölümün bile ölümsüzlüğü şiirimle yaşatacak...