Bir seher vakti Edirne/İpsala’ da;
Gül ve karanfil kokuları yayılır,
Yeryüzünden dolar bulutlara.
Kuşlar uçar özgürlüğe kanat vurarak
Dolar sevgisi gönüllere,
Hüzün ve matemleri kırarak...

Edirne’de camiler şerefeleriyle uzanırken semaya
Kalkar eller yüce yaratana duaya.
Sessiz akar hüzünler, duyulmaz ağıt sesleri.
Drama, Gümülcine doldurur gönülleri;
İskeçe, Dedeağaç, Niğbolu besler hüzünleri...

Edirne/İpsala vatan saklar bağrında,
Kara kaşlı Aliş türkü söyler uğrunda.
Kaç zafer kazandı Mohaç sırtında...

Bu gün bir başka nağme söyler diller,
Edirne/Havsa, Uzunköprü, Süloğlu, Lalapaşa,
Keşan, İpsala, Enez, Meriç’te
Hüzünle bakan tüm yüzler, barışla güler...

Arda, Tunca, Ergene’den,
Meriç’e sular bir başka renkte akar ,
Vatan toprağını her gönül özgürce sular.
Askerlerimiz bekçidir sınır boylarında,
Budin, Plevne, Vidin , Kızanlık Türk soyların da
Nice destanlar yazıldı,
Estergon kalesi yollarında,
İpsala/Meriç bir başka onur taşır sularında...

Seher vakti sesi duyulmaz akar,
Meriç’ in türküsü yürekleri yakar.
Dedem anlatırdı;
Benim aziz memleketim,
Ninem mendil sallardı,
Memleketimi özledim.
Her gece yaşlı gözlerle bakarlar aya,
Ay her gece hasretle doğar Edirne/İpsala ya...

Meriç her gün hasretle akar,
Hasret türküsü içimizi yakar.
Akan suları yürekleri yıkar.
Ne bir ses, ne de bir nefes...
Dillerde dualar, aman diler herkes,
Sınır boylarında Aliş’ in sevdalı türküsü;
Dede toprağında özgür olmaktır ülküsü.
Ay yıldızlı al-bayrak hür dalgalanır Edirne/İpsala’ da
Ebedi yurttur bana kıyamet kopsa da…