GEMİ

Dikmiş gözlerini sayısız yıldızlar göğün denizine;
Batan güneşle ay sırıtır.
Zincirlenir acılar boğazımda, tıkanır..
Çalkalar kumsalı dalgalar ve köpürtür.
Yüzer sularda balık gibi gemimiz,
Yol alır ayaklarıyla rüzgârlar,
ve çekip giderken gemi, izlerin silinir.
Sislerin sınır çizdiği kıyılarda...

Bilmem bir gün çıkıp gelecek mi o?
Dönüş saatine kaldı tek umudumuz?
Sonsuz zamanın dalgaları toprak ve suda
Kalacak her daim bizimle dünya gemimiz.
Aydınlatacak insanları son ana kadar
Hiç sönmeden ışığımız...

Almış başını gider gemimiz,
Yüzer bizimle birlikte özgürlüğün enginlerine.
Gece uyur dünyanın gözbebeğiyle.
Karanlıklar serinler gölgesiyle
ve biz görürüz ufukta;
Dağların yansımalı karaltılarını,
Mavi gökyüzü altındaki denizini
O şekilden şekile giren bulutlarla taçlandıran.

Gözlerimiz yaşlı, döner bakarız arkamıza son kez;
O canımız kadar sevdiklerimize...
Ellerimizi uzatırız, gözden ırak cennetimize...

Figen ANAR