Sen ,

Sen uzak kıyılarda duran hasretimsin.
Ne ellerin değiyor sularıma nede susuzluğun dudaklarımda...
Aramızdan kocaman bir ayrılık nehri akıyor,
Özlemin dökülüyor gözlerimden heybeme.

Yorgun rüzgârlar esiyor,
omuzumda hayalini yuklemisim dağ dağ yükseliyorum.
boynumda sevdanın ipinle
Çekiyorum çilemi...
keşke hiç görmeseydim o hülyayi
hiç uyumasaydim o geceyi, keşke!

Sen sonbaharda kurumus bir çiçek gibi kaldın.
çırpınıp durdu kalbim bir ömür
şimdi mevsim ayrılık mevsimi, ben Eylül de doğdum , Eylül de öleceğim.

seni alıp kalbimin içine gömdüm.
zamanın eskitemediği bendim hala gözlerimin önündeki sensin.
keşke hiç görmeseydim seni,
tanımasaydım.
kapılmasaydım sözlerinin deryasına
aramasaydım sesini kokunu rüzgarlarda...

Senden uzaklarda tenim kurudu
gözlerimde asılı kaldı yüzün
her seher bir gül soldu
bir yıldız kaydı.
Yarınlara beslediğim ne varsa bir bıçak gibi saplandı.
Ferhat olup dağları deldim,
kerem olup ateşinle eridim
seni beklerken
bir kalbime yenildim.
Bir kalbimle delirdim...
çöl yollarında mecnun oldum
Aldığım her nefes içime battı.
Duyduğum her sesle nefesin oldum.
Şimdi kimbilir nerdesin?
Kiminle el ele , kol kola ,göz göze, diz dizesin.
Hayatım gitti hala yüreğim de kanayan yerimsin.
dilimin ucunda, başımın tacisin hala
keşke sana dair Umutlar besleyip
Sevgimi kalbine Vermeseydim.

Duyduğum her şarkı seni söylüyor anlatıyor...
Keşke yağmasaydın gözlerimden
yağmur olup, unutsabilseydim seni...
Her aklıma düştüğünde
Dilsiz ve kör gibi,
Anmasaydım, aramasaydim. Seni...
Figen ANAR