Yorgunum,
Zamanla yorulmuşum. İnsan hamuruyla yoğrulmuşum. Gunduz ve gecenin arasında kalmışım.
Ölüm yarası sızlarken içimde, Nefesim tükendi her seferinde.
Yaşayabilir miyim yaban ellerde?
Yüreğimde birikmiş kırgınlıklarım var...
Umutsuzum,
Üstelikte mutsuzum...
Hiç sormayın halimi sinmiş ve bitmişim.
Geceler karanlığın yükünü omuzuma sirtlayınca;
Kendi yagmuruyla boğulunca gökyüzü,
Dogurunca yıldızlar öbek öbek yalnızlık
Bir anlık da olsa,
Durdurabilir miyim dünyayı...
Dönerken rüzgârin her yönüyle
İzini bulabilir miyim ? kuş kalbine gül koyup uçasim var...
Akan kanlar mum ışığında pencereden sızıyor, Yanıp sönerken tüm karanlık evlerde.
Acılardan susuzluğumu icime akan gözyaşlarım dindiriyor. Herkesten ve herşeyden kacasim var. .. Vurabilir misiniz kaderimin alnından
Ölmeden hayatı, Yasayasim var... Figen ANAR