Geceler can yakar mı?
Yakmasaydı içim kararmazdı dünyam gibi...

Acılarla zaman geçer mi?
Kalbinizden geçenler mi
Duygu ve düşüncelerden eder sizi...
Neden geçmesi istenir ki,
Ya da durması kalbin...

Uykusuz ve mutsuz insanlar;
Geceye aydınlık demler.
Aydan çalar, yıldızlara anlatır
Rüzgarla seslenir...

Gece hiç bitmesin der günler.
Çünkü geceler günlerden can alır.
Güneşin yaktığı aydınlığı yaşarlar...

Geceler, hayatlara ışık tutan
Günleri anlamsızlaştırır...
Yalnız kör karanlık hüküm sürer.
Ömrünüze kattığınız günleri geceleri,
İnsanlar ateşe verir,
Cehenneme düşer yüreğiniz.
İnsanlık yanar zamanla...

Ölümle insanı karşılar toprak,
Akşam güneş batımında kızıllığı.
Havanın suya yansıyan arsızlığı gibi...

Ayrılıkları karşılar, ağarırken tanyeri.
Geceler renklenir gök kuşağı gibi,
Siyah beyaz güne ayrılır.
Yanar geçer geceler,
Karanlık eker, aydınlık biçer...

Zaman akar insanlardan,
Dünyanın dışındaki uzay boşluğuna düşer insan...

Gecenin gözlerinle bakın,
Hayat zamanla yaşandığı için kısa;
Geceyi güne, cana can katın...

Figen ANAR