Nasıl mıyım? Sorma hiç… Biraz daha karışık
Paldır küldür gidiyor ecele doğru yıllar
Nerede o hallerim? Aynalarla barışık…
Sürüklüyor an’ımı ezele doğru yıllar
Yüzümdeki çizgiler kanıtıdır çilemin
Gençliğine aldanma elbet batacak gemin…



Ben bilmezdim eskiden ölüm neydi gam neydi
Elden ayaktan düşüp mahrum olana kadar
Yazardım kitabını zulüm neydi kâm neydi
Ecelin gür soğuğu ruha dolana kadar
Kaidesiz bir ömrün yasaklı yüzü gibi
Döküldü yapraklarım efkârın güzü gibi



Kar değil bu gördüğün yağdı saçlarıma ak
Soğuktan değil asla titreyişim cefadan
Soyundu hatıralar akıl suretim çıplak
Bihaberim yıllardır dost bildiğim vefadan
Hey gidi koca gemi nasıl böyle batarsın
Zamanın heybesine acıları katarsın


Hey yıllar, ne kadar da nankördünüz giderken
Gençtik, el sallayarak uğurladık biz sizi
Azrail yaklaşınca dedik: “Dur, daha erken”
Seve seve attınız boz toprağa siz bizi
Ey fani, yolun uzun yanlış olanı seçme!
Dur yolcu bu kervandan sevgisiz gelip geçme!