1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2071
Okunma

Bir sabah vakti yola
çıkıp gittin..
Geride kalanlar
umrunda değildi giderken..
Mevsimlerden kış
aylardan hüzün..
Ve saat ayrılığı gösterir iken
başım eğik uğurlamaktayım
seni sonsuzluğa..
Bu yolculuk senin için
geri dönüşü olmayan
kışın soğuğu ile ustaca
beni yanlızlığa terketmekti..
Bense terkedip gitmene rağmen
tebessümün yüreğimde
ellerim semada
dilim duada
vuslatını beklemekteyim
yeşermeye yüz tutmuş ümitlerimle..
Ve en soğuk saatlerin geçmediğinde
Senin kokunu
Senin gözlerini
Senin ellerini
O tatlı sözlerini
öz-le-mek-te-yim..
Vuslata Yolcu